Sunday 16 December 2012

ငါ နွင့္ .. ငါ ၏ ..





ကိုုယ့္အေတာင္ကိုုယ္ခ်ိဳး
ကိုုယ့္အရိုုးကိုုယ္ခြါ
ကိုုယ့္ေျခရာ ကိုုယ္ညွိဳ႕
ကိုုယ့္အျမီး ကိုုယ္နင္း
မလင္းတလင္း မနက္
မညက္တစ္ညက္ေတးခ်င္း
နွင္းဖိနပ္နဲ႔ေႏြေခါင္ေခါင္
ေမွာင္မိုုက္တဲ့ အိပ္မက္ျမစ္
လက္ပစ္ကူးမယ္ၾကံမွ
ငါ့လက္တံက ေပ်ာက္ေနတယ္ ..။



ပ်ိဳးယုဝသုန္
2:57:48PM
16-12-2012
Sunday (BNE)

3 comments:

Cameron said...

ေမာ္ဒန္ဆန္တဲ႔ ကဗ်ာေလး...စကားလံုးေတြကလဲ ညိွဳ႔အားျပင္းတယ္...

mstint said...

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အတြက္ တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ စကားလံုးေလးေတြ ေျပာင္ေျမာက္လွပါေပတယ္ ဝသုန္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ဒီကဗ်ာ ေလးက အရင္ကဗ်ာေလးနဲ႔မတူဘူး
စာသားေတြကုိလဲၾကိဳက္တယ္
တမ်ဳိးေလးခံစားရမိတယ္