မေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပံုုျပင္ - ၃

မေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပံုုျပင္ - ၃
*****************

မိန္ရာသီအကုန္ မိႆရာသီသို႔အကူး ေန႔တေန႔..။
မနက္ခင္းတြင္ ေအးသေယာင္ေယာင္နွင့္ တရွိန္ရွိန္ပူျပင္းလာေသာ ရာသီဥတုုသည္ လူသားတိုု႔ကိုု ညွင္းပန္းနွိပ္စက္လ်က္..။

xxx xxx xxx

မနက္ခင္း အရုုဏ္ခ်ိန္တြင္ နာက်င္ေအာင့္မ်က္ျခင္းမ်ားနွွင့္ နိုုးထလာရသည္။ ဘယ္ဘက္ ပခံုုးမွ လက္ေမာင္း၊ လက္ဖ်ားအထိ။ ထိုုမွဆက္လက္၍ နာက်င္မွဳသည္ ဘယ္ဘက္ ေမးရိုုးနွင့္ ပါးျပင္ အထိ တိုုးထိလာခဲ့သည္။ ေသာက္ေနက် ေဆးတိုု႔ ကိုု ထုုတ္ယူလိုုက္ေသာအခါ နွစ္လံုုးတည္း က်န္ေနေသာ ေဆးျပားေလးတိုု႔သည့္ သူ႔အား ဘာလုုပ္မည္နည္းဟုု ေမးေနသေယာင္ပင္..။ 

နာက်င္မွဳကိုုလ်စ္လ်ဴရွဳရင္း ညက်မွ ေသာက္ေတာ့မည္ဟုု တီးတိုုးေရရြတ္လိုုက္သည္။ ခံနိုုင္ရည္ ရွိေနသ၍ ေဆးမေသာက္ဟုုလည္း ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုယ္ ေျပာလိုုက္ေသးသည္။ သူသည္ ရံဖန္ရံခါတြင္ ေခါင္းမာတတ္သည္ကိုု သူ႔ကိုုယ္သူလည္း သိပါသည္။ ဗူးေလးထဲမွ နွစ္ျပားတည္းေသာေဆးတိုု႔ကိုု ေငးၾကည့္ရင္း ေအာင့္မ်က္နာက်င္ျခင္း ဒဏ္ကိုု ဘယ္ေလာက္ အထိ ခံနိုုင္မွာလဲဟုု ေတြးရင္း မေဝးလွေသးေသာ အခ်ိန္ကာလတခုဆီသိုု႔ စိတ္ကေရာက္သြားသည္။

xxx xxx xxx

ထိုေန႔တေန႔ကို သူမေမ့ပါ..။ ထိုုေန႔သည့္ သူ႔အား ေႏြရာသီကာလမ်ားထဲသိုု႔ အေရာက္ပိုု႔ေသာ ေန႔တေန႔လည္း ျဖစ္သည္။ မသိခ်င္ေသာ အေၾကာင္းအရာတိုု႔ကိုု သိရွိရျခင္းသည္ မသိခ်င္ေသာ သူတေယာက္အတြက္ စိတ္ပင္ပန္းမွဳ တခုသာ ျဖစ္သည္..။ ပစၥဳပၺန္တြင္ တည့္တည့္္ေနထိုုင္ေနသည္ ဆိုုေသာ္လည္း သူသည္ တမဂ္တဖိုရ္ ရထားေသာ သူတေယာက္ မဟုုတ္ပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္သည့္၊ နာက်င္တတ္သည့္၊ ဝမ္းနည္းတတ္သည့္၊ ေၾကကြဲတတ္သည့္၊ ဝန္တိုတတ္သည့္၊ ေဒါသရွိသည့္၊ မာန္မာနရွိသည့္ သာမာန္လူသားတေယာက္သာျဖစ္သည္။

ပစၥဳပၺန္ကိုု လက္ခံျခင္းသည္ အတိတ္နွင့္ အနာဂတ္ကိုုပါ လက္ခံျခင္း ျဖစ္သည္။ သိုု႔ေသာ္ သူသည္ အတိတ္ကာလထဲတြင္ တဝဲလည္လည္ နွင့္ ေနရသည္ကိုု မနွစ္သက္ပါ။ ေနာက္လာမယ့္ ေန႔ရက္ေတြအတြက္သာ သူ၏ ခြန္အားမ်ားနွင့္ စိတ္နွလံုုးသားကိုု အသံုုးျပဳလိုုသည္။ ရံဖန္ရံခါတြင္ သူသည္ တိတ္တဆိတ္ ဝမ္းနည္းေနတတ္ေသးသည္။ မည္သူတဦးတေယာက္ကိုုမွ် အျပစ္မဆိုုဘဲ ျဖစ္လာသည့္ အေျခအေနအခ်ိဳ႕ကို မ်က္ရည္ အခ်ိဳ႕နွင့္ ရင္ဆိုုင္သည္။ ဒီေန႔ျပီးသြားရင္ ငါ ပိုုျပီး သန္မာလာမွာပါ ဟူေသာ စကားသည္ သူ႔ကိုုယ္သူ အားေပးေသာ တခြန္းတည္းေသာ စကားျဖစ္သည္။

သူသည္ လူတေယာက္ကိုုခ်စ္သည္။ ထိုုသူကလည္း သူ႔ကိုု ခ်စ္ျမတ္နိုုးသည္ဟုု သူ ယံုုၾကည္သည္။ ဟုုတ္ေသာ္ရွိရွိ၊ မဟုုတ္ေသာ္ရွိရွိ ထိုုယံုၾကည္ထားသည့္ အတိုုင္းေလးသာ ေနထိုုင္လိုသည္။ ဒီထက္ပိုု၍ လြန္ေလျပီးေသာ အေၾကာင္းမ်ားကိုု မေျပာလိုု မၾကားလိုု၊ မသိလိုုေတာ့ပါ။ ထိခိုုက္မွဳ မရွိဟုု ဆိုုကာမူ အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ စိတ္နွလံုုးတြင္ ေအာင့္မ်က္ရေသးသည္ မဟုုတ္ပါလား..။ 

xxx xxx xxx

စူးစူးဝါးဝါး နာက်င္လာမွဳသည္ သူ၏ အေတြးစတိုု႔ကိုု ျပတ္ေတာက္သြားေစသည္။ နာက်င္လြန္မွဳေၾကာင့္ စိမ့္ထြက္လာေသာ အစာအိမ္အတြင္းမွ အရည္တိုု႔သည္ လည္ေခ်ာင္းမွ တဆင့္ ခံတြင္းထဲသိုု႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ 

တကယ္ေတာ့ မေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပံုုျပင္ေတြကိုု သူ မေျပာခ်င္ခဲ့ပါ..။