တကယ္ပဲ ဒါဟာ အမွတ္တရပါ။
သတိရျခင္းရဲ႕ တစ္ဖက္ ကမ္းပါးမွာ သူရွိေကာင္းရွိေနမယ္။ ဒါမွမဟုုတ္ ေႏြးေထြးနဲ႔အိပ္ရာတစ္ခုုေပၚမွာ သက္ေသာင့္သက္သာနဲ႔ လဲေလ်ာင္းေနမယ္။ ဘယ္လိုုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုုယ္တိုု႔ၾကားမွာျခားနားျခင္း ကမ္းပါးတစ္ခုု ရွိေနတယ္။
ေနရာေဒသေတြျခားနားတယ္။ လူေတြျခားနားတယ္၊ အခ်ိန္ေတြျခားနားတယ္၊ ဘာသာစကားေတြျခားနားတယ္။ ဒီလိုုျခားနားျခင္းေတြထဲက မျခားနားျခင္းေတြကိုု လိုုက္ရွာရတာဟာ အမွတ္တရျဖစ္ပါတယ္။
ပံုုရိပ္ေယာင္ေတြနဲ႔ ေမြ႔ေလ်ာ္ရင္း အျပင္ေလာကရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာ ရပ္တည္ရင္းေမြ႕ေလ်ာ္ေနတဲ့ စိတ္ဟာ နတ္သမီးအိပ္မက္ေတြကိုု ဆက္ဆက္ျပီး မက္ခ်င္ေနမွာေပါ့။ အခ်ိန္အတိုုင္းအတာတစ္ခုုအထိ ဒါမွ မဟုုတ္ တစ္သက္လံုုးလည္း ျဖစ္နိုုင္တယ္ မဟုုတ္လား..။
ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ ဆုုေတာင္းရင္ဆုုေတာင္းျပည့္တယ္ဆိုုလိုု႔ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ကိုု ေစာင့္စားရင္း အိပ္စက္ျခင္းေတြ ဆံုုးရွံဳးသြားတဲ့ညေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိမွာပါ။ ဒါဟာ တကယ္ေတာ့ အေပးအယူတစ္ခုုပါပဲ။ ညကိုု အျပစ္ပံုုခ်စရာလည္းမလိုုပါဘူး..။ တခါတရံမွာ ကိုုယ္ကသာ ၾကယ္ေတြကိုု ရူးသြပ္စြာနဲ႔ ေရတြက္မိသူ..။ ဒါကလည္းအမွတ္တရ ပဲေပါ့။
အျမဲျပံဳးပါလိုု႔ သူတပါးကိုု အားေပေနသူတစ္ေယာက္မွာ ကိုုယ္တိုုင္ျပံဳးမေနနိုုင္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိခ့ဲတယ္။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အရာေတြေပ်ာက္ရွသြားရင္ ပုုထုုဇဥ္ပီပီ လက္ေလ်ာ့လိုုက္တာဟာ ဇြဲလံုု႔လ မရွိလိုု႔ မဟုုတ္ပဲ သူတပါးရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကိုု နားလည္ေပးလိုုက္ျခင္းသာျဖစ္တယ္ဆိုုရင္ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း ႏြံထဲမွာ ကိုုယ္နစ္ေနဦးမွာေပါ့။ တခါတရံမွာ ေစတနာဟာခါးတတ္တယ္ မဟုုတ္လား။
ရာသီဥတုု ပူေနလား။ အေႏြးထည္ ဝတ္ထားရဲ႕လား၊ မီးလင္းဖိုု မီးလင္းေနခ်ိန္မွာ ေတာင္အလယ္နားမွာ နွင္းမိုုးေတြရြာေနခဲ့တယ္..။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာလည္း အမွတ္တရပါပဲ..။ျပံုုးရယ္ေနတဲ့နွဳတ္ခမ္းေနာက္က ဝမ္းနည္းမွဳဟာ ပိုုျပီး နာက်င္တယ္ဆိုုရင္ သူကေတာ့ ရယ္ေကာင္းရယ္ေနနိုုင္ပါတယ္..။
တကယ္ပါ..။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတိုုင္းရဲ႕ ေနာက္မွာ ဝန္တိုုမွဳဆိုုတာ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိၾကတယ္..။ မည္သည့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့..။
ပ်ိဳးယုဝသုန္
No comments:
Post a Comment