Thursday 10 January 2013

မိတ္ေဆြေကာင္း




ညဦးေလျပည္
ညင္းညက္ေစြစဥ္
ေကာင္းကင္ယံထက္
ျပိဳး ျပက္ လက္ သည့္
ညဥ့္၏ျခံဳလႊာ
ကမၺလာသည္
ည၏အဆင္တန္ဆာေလာ..

ညဥ့္ဦးယံတိုုင္း
ေရေႏြးဝိုုင္းတြင္
မွ် ယွဥ္ ရသ
ထိုု သုုတ ၌
နွစ္ျခိဳက္ၾကည္ေမြ႔
ဤဓေလ့သည္
ည၏အဆင္တန္ဆာေလာ..။

ေတြ႔ဆံုုခဏ
ကၽြမ္းဝင္ ၾကစဥ္
မျမင္ အတိတ္
ခြင့္လႊတ္စိတ္နွင့္
မိတ္ေကာင္း ေဆြရင္း
ငါ ရျခင္း သည္
ဘဝ၏ အဆင္တန္ဆာ ေကာ..။



ပ်ိဳးယုဝသုန္
01:05:27 AM
10-01-2013
Thursday (BNE)

4 comments:

Aunty Tint said...

ေလာကတစ္ခြင္မွာ အင္မတန္ရွားတဲ့ မိတ္စစ္ေဆြစစ္ေတြေပါမ်ားပါေစ ၀သုန္ေရ။
သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့တဲ့ ကဗ်ာေလးအားေပးသြားတယ္ေနာ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

မမ၀သုန္ကဗ်ာေလးေတြကအျမဲတမ္း အဓိပၸါယ္ရွိျပီး
ႏူးညံ့တယ္ အားေပးလ်က္ပါေနာ္

မိုးနတ္ၾကယ္စင္ said...

မနဲ႔ အတူ ႏူးညံ႔စြာေပ်ာ္၀င္စီးေျမာခဲ႔ပါေၾကာင္း....:)
ခ်စ္တဲ႔....မုိးနတ္

Anonymous said...

သည္ကဗ်ာကိုေတာ့
အေတာ့္ကို သေဘာက်မိတယ္ဗ်ာ။

ကဗ်ာကို ပံုေဖၚသြားတာ
သိပ္ကို ပီသတယ္။

( မင္းဧရာ )