မာေက်ာျခင္း ေနာက္ကြယ္

ဘဝမွာ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုုမွ် သူမနဲ႔ပတ္သက္ျပီး စိတ္မွာ အနာတရ မျဖစ္ေစခဲ့ဖူးပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ သူမခ်စ္ရ၊ ခင္ရ၊ သံေယာဇဥ္ၾကီးရတဲ့သူေတြ အေပၚမွာေပါ့။ အျပဳအမူေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အေျပာအဆိုုေၾကာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း နစ္နစ္နာနာ ျဖစ္ေစရေအာင္ တစ္ခါတစ္ရံမွ် မရည္ရြယ္ခဲ့ဖူးပါ။

သံေယာဇဥ္ အလြန္အမင္း တြယ္တတ္လြန္းသူျဖစ္ေၾကာင္း ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုယ္ သိခဲ့ခ်ိန္မွအစျပဳျပီး ကိုုယ္ခ်စ္ရေသာသူမ်ားနွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္သာ ေနထိုုင္ခဲ့ပါတယ္။ ခြဲခြါျခင္းက ရရွိတဲ့နာက်င္ေၾကကြဲမွဳကိုု ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ငယ္စဥ္မွာ စတင္ျပီး ရရွိခဲ့တယ္။ အင္မတန္မွ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ အဘိုုးကိုု ရွင္ကြဲအျဖစ္ စတင္ခြဲခြါခဲ့ရတယ္။ အဘိုုးအရင္မဟုုတ္ေပမယ့္ အဘိုုးအရင္းနွင့္မျခား ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုုးရေသာအဘိုုး အေဝးတစ္ေနရာကိုု ေျပာင္းေရႊ႕သြားခ်ိန္မွာ တိတ္တဆိတ္နဲ႔ ၾကိတ္ျပီးငိုုေၾကြးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကေလးအရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ သူမခ်စ္ခင္တဲ့ အဖိုုးရွိရာကိုု လိုုက္မသြားနိုုင္ခဲ့၊ လိုုက္မေတြ႔နိုုင္ခဲ့ပါဘူး။ မိခင္ ဖခင္တိုု႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကိုု ရရွိေနတဲ့ မိန္းကေလးဟာ သူမအဖိုုးကိုု လြမ္းဆြတ္ေနေၾကာင္း သူမရဲ႕မိဘေတြကိုု လည္း ေျပာမျပခဲ့ပါဘူး။ ထိုုအခ်ိန္မွ စလိုု႔ ခြဲခြါျခင္းရဲ႕ နာက်င္မွဳေတြကိုု လက္ခံ ခဲ့ရတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္ပိုုင္းမွာေတာ့ အနွီေကာင္မကေလးဟာ သူမခ်စ္တဲ့မိသားစုုနဲ႔ ရင္းရင္းနွီးနွီး မေနေတာ့ပဲ ေနတာ ထိုုင္တာ အိပ္စက္တာက အစ သီးသန္႔ခြဲျပီးေနခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းလည္းမ်ားမ်ားစားစားမရွိ၊ အေပါင္းအသင္းလည္းမ်ားမ်ားစာစားမရွိပဲ စာရြက္ေတြ စာအုုပ္ေတြ ကဗ်ာေတြနဲ႔ သူမရဲ႕အခ်ိန္ေတြကိုု ကုုန္ဆံုုးေစခဲ့တယ္။

သူမဟာ သူမခ်စ္တဲ့သူေတြအတြက္ တိတ္တဆိတ္ျဖည့္ဆည္းေပးရတာကိုုသာ နွစ္သက္သျူ့ဖစ္ေၾကာင္း သူမရဲ႕ မိဘေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြက အစမွာမရိပ္မိ မသိရွိခဲ့ဘူး။ သီးသန္႔ဆန္သူ၊ မိသားစုုနွင့္ မရင္းနွီးသူ၊ မာန္မာနၾကီးသူအျဖစ္ အထင္ျမင္ လြဲမွားမွုုကိုု ခံခဲ့ရတယ္။ ဒီအတြက္လည္း သူမျပန္လည္ေျပာျပရွင္းျပျခင္းမရွိပဲ သူမယံုုၾကည္လက္ခံထားတဲ့ အတိုုင္းသာ ေနထိုုင္ခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ မိခင္ရဲ႕ ေခါင္းမာသူ၊ လုုပ္ခ်င္ရာလုုပ္သူ၊ မိဘစကားနားမေထာင္သူအျဖစ္ ေျပာဆိုုျမည္တီးျခင္းကိုုလည္း သူမ ခံခဲ့ရတယ္။

အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ခ်စ္သူရည္းစားလည္း ေတြ႔ရွိလာခဲ့တယ္။ သူမခ်စ္တဲ့သူ နိုုင္ငံရပ္ျခားကိုု သြားတဲ့ေန႔မွာ သူမဟာ ေလယာဥ္ကြင္းကိုု လိုုက္ပိုု႔ဖိုု႔ လံုုးဝမစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ တရုုတ္တန္းမွာ မုုန္႔ေလ်ာက္ဝယ္စားရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုိ ကုုန္ေစခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ အနည္းငယ္မွ်သာရွိတဲ့ သူမရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မိခင္ရဲ႕ အျပစ္ဆိုုမွုုကိုု ခံခဲ့ရတယ္။

တိုုးတက္ရာတိုုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ ထြက္သြားတဲ့သူကိုု ေနာက္ဆံမတင္းေစခ်င္ဘူး၊ ျပည္ပထြက္ခြါဆိုုတဲ့ ဆိုုင္းဘုုတ္ေအာက္ကိုု မဝင္ခင္ က်န္ေနရစ္မယ့္သူကိုု ျမင္ျပီး ေနာက္ဆံတင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး ထြက္ခြါမသြားေစခ်င္တဲ့ ေစတနာစိတ္တစ္ခုုနဲ႔ လိုုက္မပိုု႔ခဲ့ဘူး ဆိုုတဲ့ အေၾကာင္းကိုုေတာ့ သူမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ေလာက္ကိုုသာ ေျပာျပျပီး သူမရဲ႕ ခ်စ္သူဆိုုသူကိုုလည္း ေျပာမျပခဲ့ဘူး၊ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူမရဲ႕ခ်စ္သူကေတာ့ ထြက္ခြါသြားခ်ိန္မွာ သူမကိုု မျမင္ရတဲ့အတြက္ ေးါသလည္းထြက္ေကာင္းထြက္မယ္၊ က်ိန္ဆဲရင္လည္းက်ိန္ဆဲေနမယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းနည္းျပီး၊ ေနာက္ဆံတင္းျပီး ထြက္သြားရတာ ထက္စာရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးမယ္လိုု႔ သူမယူဆခ့ဲတယ္။

မိဘေတြနဲ႔ အတူမေနပဲ သီးသန္႔အိမ္တစ္အိမ္ခြဲေနခဲ့တဲ့ အသက္၂၀ ေက်ာ္ရံုုသာရွိတဲ့ မိန္းကေလးဟာ ပတ္ဝန္းက်င္အျမင္နဲ႔ဆိုုရင္ ျပစ္တင္ေျပာဆိုုစရာ ျဖစ္ခဲ့မွာအမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူမ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ေျပဆိုုျခင္းကိုု ဥေပကၡာျပဳျပီး သူမယံုုၾကည္ရာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ရေအာင္ တက္လွမ္းခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူမဖခင္ရဲ႕ေမြးရာဇာတိမွ မိတ္ေဆြတစ္ဦးဟာ သူမရဲ႕လက္ကိုု ယူၾကည့္ျပီး သူမရဲ႕နာမည္ကိုု တြက္ခ်က္ၾကည့္တယ္။

 “ညည္းက သူမ်ားဝန္ကိုုထမ္းခ်င္တဲ့သူကိုုးေအ.. သူတစ္ပါးအတြက္နဲ႔မ်ား အသက္ရွင္ေနမယ္လိုု႔ ဆံုုးျဖတ္ထားသလား..” တဲ့

ဒီလိုုနဲ႔လုုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာေပ်ာ္ေမြ႔ရင္း၊ တစ္အိုုးထဲစားတဲ့ ညီအစ္မလိုုခ်စ္ခင္ရတဲ့သူေတြနဲ႔ ေအာ္ရင္းေငါက္ရင္း ၂၀၀၄ ဆိုုတဲ့ ကာလတစ္ခုုကိုုေရာက္ရွိခဲ့တယ္။

၂၀၀၄ခုုနွစ္..။

ခ်စ္ခင္ရေသာသူေတြ၊ သံေယာဇဥ္ၾကီးရေသာသူေတြနွင့္ေဝးရာကိုုေရာက္ရွိခဲ့တဲ့နွစ္တစ္နွစ္။

မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ျပည္ဝင္ခြင့္ခက္ခဲလွတဲ့ အေနာက္နိုုင္ငံတစ္ခုုမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းရဲ႕ ဝင္ခြင့္ကိုု ရရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ပံုုမွန္လည္ပတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဇယားတစ္ခုုဟာ ျပိဳပ်က္ခဲ့တယ္။ ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ရဲ႕ တစ္ဆစ္ဆစ္နာက်င္ျခင္းကိုု ဥေပကၡာျပဳျပီး တိုုးတက္နိုုင္မယ့္ အခြင့္အေရးရွိရာဆီကိုု သြားမယ္လိုု႔ဆံုုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဆယ္စုုနွစ္ထက္ဝက္နီးပါး တစ္မိုုးေအာက္မွာအတူေနျပီး တစ္အိုုးထဲ စားခဲ့တဲ့ သူေတြနဲ႔ ခြဲခြါရျခင္းဆိုုတဲ့ အေၾကာင္းဟာ တကယ္ေတာ့ သက္သာလွတဲ့ ေဝဒနာတစ္ခုုမဟုုတ္ခဲ့ပါဘူး။

ဒီလိုုနဲ႔ သြားလာဖိုု႔ ျပင္ဆင္ရင္း ဝမ္းနည္းေနၾကတဲ့ လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ ညီအစ္မေတြကိုု စေနာက္ရင္း မိခင္ဖခင္ကိုု စိတ္ဆိုုးေအာင္စေနာက္ရင္း အခ်ိန္ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္ကုုန္ဆံုုးျပီး ထြက္ခြါသြားရမယ့္ ေန႔ရက္ဟာ တစ္စတစ္စနဲ႔ နီးကပ္လာခဲ့တယ္။

“အစ္မကိုု ေလယာဥ္ကြင္းလိုုက္ပိုု႔ခ်င္တယ္” ဆိုုတဲ့ ညီအစ္မေတြကိုု “မ်က္ရည္မက်ဘူးဆိုုလိုုက္ပိုု႔..မ်က္ရည္က်တဲ့သူကိုု လူၾကားထဲလည္း နရင္းအုုပ္မွာပဲ” ဆိုုျပီး ေျပာခဲ့တယ္။ လိုုက္ပိုု႔တဲ့ မိဘေဆြမ်ိဳးအနည္းငယ္နဲ႔ လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ ညီအစ္မေတြကိုု ေလယာဥ္ကြင္းသြားရာလမ္းတစ္ေလ်ာက္ စလိုုက္ေနာက္လိုုက္၊ ဆူေငါက္လိုုက္နဲ႔ ဝမ္းနည္းခ်ိန္ကိုု မေပးခဲ့ဘူး။ ေလယာဥ္ကြင္းေရာက္ေတာ့လည္း သူတိုု႔နဲ႔ အခ်ိန္ၾကာၾကာ မေနေတာ့ပဲ ပစၥည္းခ်ိန္ရာကိုုေတာက္ေလွ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ နွုုတ္ကလည္း ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလိုု လူစံုုေအာင္ခိုုင္းစရာမွာစရာေတြကိုု ေျပာေနေတာ့ သူတိုု႔လည္း လိုုက္မွတ္ေနရင္း ဝမ္းနည္းဖိုု႔ကိုု ေမ့ေနၾကတယ္။ ပစၥည္းေတြခ်ိန္တြယ္လိုု႔ ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတိုု႔ရွိရာကိုု ျပန္မလာေတာ့ပဲ လက္လွမ္းျပျပီး အခန္းထဲကိုု ဝင္ခဲ့တယ္။ မိခင္နွင့္ ဖခင္ကိုုလည္း သူမ ထြက္ခြါကာနီးမွာ မကန္ေတာ့ခဲ့ဘူး။ သူမကန္ေတာ့ရင္ ဝမ္းနည္းျပီး မ်က္ရည္က်မယ့္ အေဒၚေတြ သူမခ်စ္တဲ့ ညီအစ္မေတြ အတြက္ သူမ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာေတြ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူေတြကိုု ေရွာင္ျပီး အျမင္ကပ္ေအာင္ ရန္ေစာင္စကားေတြနဲ႔ ရန္စခဲ့တယ္။  တကယ္ကိုုပဲ မည္သူ႔ကိုုမွ ဝမ္းနည္းျခင္းေတြ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြနဲ႔ မက်န္ခဲ့ေစခ်င္တာပါ။

ဒီလိုုနဲ႔ သူမျပည္ပထြက္ခြါဆိုုတဲ့ အခန္းထဲကိုုေရာက္ေတာ့မွ တစ္လမ္းလံုုး ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့မ်က္ရည္ေတြ တစ္လိမ့္လိမ့္စီးဆင္းလာခဲ့တယ္။ သူမရဲ႕မ်က္ရည္ကိုု မျမင္ရတဲ့အတြက္ သူမခ်စ္တဲ့သူေတြ အနည္းန႔ဲအမ်ားေတာ့ စိတ္သက္သာရာ ရပါေပလိမ့္မယ္..။

ဒီလိုုနဲ႔ ေနာက္ပိုုင္း သူမရဲ႕ေဆြမ်ိဳးေတြၾကားမွာ သူမဟာ စိတ္ဓါတ္မာေၾကာသူ အျဖစ္နဲ႔ သတ္မွတ္ခံခဲ့ရတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ သူမဖုုန္းဆက္တဲ့အခါ “အစ္မ ေအာ္ေနေငါက္ေန၊ ရယ္စရာေတြေျပာဆိုုေနလိုု႔ ဝမ္းနည္းဖိုု႔ေမ့ေနတာ အိမ္အျပန္မွ အစ္မမရွိေတာ့ဘူး ဆိုုျပီး ညီမတိုု႔မွာ မ်က္ရည္က်ရတယ္” ဆိုုတဲ့ ခ်စ္ရတဲ့သူေတြစကားကိုု ျပန္ၾကားခဲ့ရတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚမွာ တစ္ေလ်ာက္လံုုး နာရီေပါင္းမ်ားစြာ တိတ္တစ္ဆိတ္ မ်က္ရည္က်ရင္း သူတိုု႔ကိုု လြမ္းဆြတ္ေနတဲ့ သူတိုု႔အစ္မ အေၾကာင္းကိုု သူတိုု႔ သိၾကမယ္ဆိုုရင္…..

တကယ္ေတာ့ သူမ မာန္မာန မၾကီးပါ။ ဝမ္းနည္းအားငယ္တတ္တဲ့သူတိုု႔ရဲ႕ထံုုးစံအတိုုင္း အမာေရာင္ ေတြကိုု ဝတ္ဆင္ထားတာသာျဖစ္ပါတယ္။

သူမဘဝမွာ မခ်စ္မနွစ္သက္ေသာသူနွင့္ေနရျခင္း ဆိုုတာကိုု မၾကံဳေတြ႔ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ခ်စ္ေသာသူနွင့္ ေကြကြင္းေနထိုုင္ရတဲ့ ဒုုကၡေတြကိုုေတာ့ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ခံစားခဲ့ရပါတယ္…။..။

ပ်ိဳးယုဝသုန္

12:35:00AM

10-07-2012

Tuesday (BNE)