Friday 15 June 2012

အား

ေမွ်ာ္ျမဲသာေမွ်ာ္
ေခၚျမဲမေခၚသမိုု႔
ရင္ထဲေနာ္တကယ္မေကာင္းေပဘု
ေၾကြလုုလုု မ်က္ရည္၊

ပင္မပန္းပါဘူး
သင္လွမ္းကာ ၾကိဳဆိုုေပးလွ်င္ေတာ့
သည္လမ္းတြင္ ကိုုယ္ျဖတ္ရဲမယ္ပ
မီးမရ ပိြဳင့္ၾကား .. ။

:P  :P  :P


ပ်ိဳးယုဝသုန္
( BNE )

9 comments:

Lps said...

မီးပိြဳင့္ကပ်က္ေနမွေတာ့ ကူးရဲေတာ့မွာေပါ့

Cameron said...

ကဗ်ာေလးကခ်စ္စရာေလး ဟာသေလးေႏွာထားတယ္း)

htawoo said...

မမ၀သုန္ေရ....
"အား" ေပးသြားပါတယ္ေနာ္...
ဟုတ္ကဲ့...
ယူသြားလို ့ရပါတယ္ အား ကိုေလ.... :D

San San Htun said...

မီးပ်က္ပြိဳင့္ၾကီးကိုေတာ့ ကူးရဲဘူး..:P

San San Htun said...

အား..
မုန္ ့ဟင္းခါးတစ္ပြဲ ေပးပါ..
ဆရာနီကိုရဲ ရဲ ့ ဝထၳဳေလးကို သတိရသြားတယ္...

ေႏြေတးရွင္ (မင္းဧရာ) said...

မ၀သုန္ ရယ္....

ဘယ့္ကလိုေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးအေၾကာင္းက်ကာမွ မီးပိြဳင့္ကို လႊဲခ်သြားရသတုန္းဗ် ။

အပ်ိဳ ၾကီးေတြနဲ႕ ခက္တယ္))))၀။

ၿဖိဳးဇာနည္ said...

လန္းခ်က္ဂ်ာာာာာာ
ေတြးမွေတြးတတ္ပါေပတယ္။
ၿဖားတၿပီးၿဖတ္ေလမကြ႔ဲ
ငါဟ႔ဲေယာက္က်ား႕႕႕႕:)

ကိုရင္ said...

ဘယ္နားေရာက္ေနတာတုန္း..
အာဖရိကမ်ား ေရာက္ေနတာမ်ားလား ပိုးနွံေကာင္ :D

Yan said...

တကယ္ေနာက္တယ္..
အခ်စ္ကဗ်ာေလးပဲဆုိျပီး အပီခံစားဖတ္ေနတာ ေနာက္မွ မီးပြိဳင္႔မွာ လမ္းျဖတ္ကူးတာ ျဖစ္ေနတယ္.

ဟာသေလးနဲ႔ ရုိမန္းတစ္ခ္ေလး ေရာထားတာ ဟင္ဒီလုိေျပာရရင္ေတာ႔ "ခုိ႔ခ်ိခုိ႔ခ်ိ ဟုိသဟဲ" ျဖစ္သြားတယ္ေပါ႔ဗ်ာ. အဟတ္ဟတ္.

Y.