ခ်စ္ျခင္း၇ယ္မညီ
ျပစ္တင္းသီစီကာဖြဲ႕(ေတာ့)
လြဲခဲ့ေပျပီ…
ေၾကာင္းရယ္မညီ
ေနွာင္းေလျပီသည္အေတြး
ရင္ေလးကာမွိဳင္မွိဳင္ေဆြးပါနဲ႕
ရွံဳးတဲ့၀ဋ္ေၾကြး…
မာနကိုုသကာဖံုုး
ျပံဳးခဲ့တဲ့သည္အခ်ိန္
ျငိမ္သက္စြာမ်က္ရည္မိုုးေတြနွင့္
လမ္းေပ်ာက္လိုု႔မွိန္…
လြမ္းတဲ့အိမ္
မိန္ရာသီခါခါေျပာင္း
ရြက္ေဟာင္းေတြေလနွင့္လြင့္ေနခဲ့
အသစ္ျဖစ္တဲ့ေဆာင္း …
ပ်ိဳးယုဝသုန္
5:41:59 PM
13-02-2012
Monday (BNE)
5 comments:
မာနကိုုသကာဖံုုး
ျပံဳးခဲ့တဲ့သည္အခ်ိန္
ျငိမ္သက္စြာမ်က္ရည္မိုုးေတြနွင့္
လမ္းေပ်ာက္လိုု႔မွိန္…
ကဗ်ာက လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးေလး ခံစားရပါတယ္ဗ်ာ
ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ျပီး လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးေလး ခံစားမိသြားတယ္...
ျမတ္ ေဆြးးသြားတယ္ ဝသုန္ရယ္ ..
ကဗ်ာေလးအားေပးဖတ္သြားပါတယ္ေနာ္
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္ (လြမ္း)
မမ၀သုန္က ကာရန္ကဗ်ာကို ေတာ္ေတာ္ ပုိင္တာပဲေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္သတိထားႀကည္႔မိတယ္။ စကားလုံးအသုံးအႏႈန္းကလည္း ႏူးညံ႕တယ္။
Post a Comment