Tuesday 7 February 2012

မမဝသုန္ နွင့္ ကြမ္းစားျခင္း



ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကြမ္းကိုုအင္မတန္ၾကိဳက္ၾကတယ္ဆိုုတာနိုုင္ငံရပ္ျခားေရာက္မွပဲပိုုပိုုျပီးသိလာရေတာ့တယ္…စာအုုပ္ေတြထဲမွာဖတ္ဖူးတာကေတာ့ဟိုုးအရင္တုုန္းကအမ်ိဳးသမီးေလးေတြဟာနွဳတ္ခမ္းကိုုခပ္ေစြးေစြးနီေနေအာင္ကြမ္းစားျပီးအလွဆင္သတဲ့…အခုုေခတ္ကာလမွာေတာ့အဲလိုုဟုုတ္မယ္မထင္ေပါင္…မည္သိုု႔ပင္ျဖစ္ေစ..ျမန္မာ့အစဥ္အလာမပ်က္ေစရေအာင္နိုုင္ငံရပ္ျခားကိုုေရာက္ေနတဲ့ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္းပဲကြမ္းကိုုရိုးရာမပ်က္ဆက္လက္စားသံုုးေနၾကပါတယ္…


မမဝသုန္ေရာက္ရွိေနတဲ့Brisbaneျမိဳ႕ကအာရွအစားအစာေတြေရာင္းတဲ့ဆိုုင္ေတြဟာကြမ္း၊ကြမ္းသီး၊ထံုုး၊ေဆးအစရွိသည္တိုု႔ကိုုလည္းဝယ္လိုုအားေပၚမူတည္ျပီးေရာင္းခ်လာၾကတာကိုုေတြ႔ရပါတယ္…အထူးသျဖင့္ကြမ္းကိုုရိုုးရာမပ်က္..မစားမေနနိုုင္ေအာင္စားေနၾကသူေတြကေတာ့Border Areaေတြကေရာက္ ရွိလာၾကတဲ့ျမန္မာRefugeeေတြပါပဲ…ကြမ္းသီးကိုုကီလိုုဂရမ္အိတ္လိုုက္၀ယ္ျပီးအားေပးသံုုးေဆာင္ၾက ပါတယ္…ကြမ္းရြက္ကေတာ့ျမန္မာနိုုင္ငံမွာလိုုလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္အစိမ္းၾကြပ္ၾကြပ္ေလးမရေတာ့သူတိုု႔မွာကြမ္းရြက္အေျခာက္ကိုုပဲအာသာေျပစားသံုုးေနၾကရပါတယ္…ေနာက္ပိုုင္းမွာေတာ့Refugeeအိမ္ေတာ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာကြမ္းရြက္ပင္ေလးေတြအသီးသီးစိုုက္ထားလာာကတာကိုုျမင္လာခဲ့ရပါတယ္…ကြမ္းရြက္အစိမ္းကလည္းအင္မတန္မွေစ်းၾကီးလွပါတယ္…



အခ်ိဳ႔ေသာအစ္မၾကီးမ်ားကမမဝသုုန္ရဲ႕အလုုပ္ထဲမွာအခ်ိန္ပိုုင္းလည္းဝင္ေရာက္လုုပ္ကိုုင္ၾကပါတယ္..သူတိုု႔နဲ႕အလုုပ္အတူတူလုုပ္ရတာအင္မတန္မွေပ်ာ္စရာေကာင္းျပီးမၾကားဖူးတာေတြၾကားရ..မသိေသးတာေတြသိရ..မစားဖူးတာေတြစားရနဲ႕ေတာ္ေတာ္ကိုုလည္းဗဟုုသုုတရပါတယ္…သူတိုု႔အလုုပ္လာရင္သူတိုု႔ရဲ႕အိတ္ေတြထဲမွာမရွိမျဖစ္ပါလာတာကကြမ္းအိတ္ကေလးေတြပဲျဖစ္ပါတယ္…ကြမ္းေလငံုုရင္းအလုုပ္လုုပ္ရတာတယ္မေမာဘူးဆိုုပဲ…ဟုုတ္ရင္လည္းဟုုတ္နိဳင္ေလာက္ပါတယ္…သူတိုု႔တေတြဟာအမ်ိဳးသားေတြထက္ကိုုပိုုျပီးလည္းအလုုပ္လုုပ္နိုုင္ၾကပါတယ္..ထမင္းစားခ်ိန္ကလြဲျပီးအလုုပ္ကိုုအဆက္မျပတ္လုုပ္ၾကတယ္…မမဝသုုန္ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုုရင္ေတာ့မမဝသုုန္နဲ႕ေလေပါရင္းအလုုပ္အတူတူလုုပ္ၾကတာေပါ့…ရိုုးသားျပီးအင္မတန္ခင္မင္ဖိုု႔ေကာင္းတဲ့တိုုင္းရင္းသားေတြျဖစ္ပါတယ္…


တစ္ရက္မွာေတာ့အလုုပ္ခြင္ထဲကိုုမမဝသုုန္လည္းေရာက္ေနပါတယ္..ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႕သူတိုု႔အလုုပ္လုုပ္တာကိုုလိုုက္ၾကည့္ရင္း..ဝိုုင္းကူလုုပ္ရင္း..သူတိုု႔ေကၽြးသမွ်ကိုုအားမနာတမ္းစားေသာက္ရင္း..ျပီးေတာ့သူတိုု႔ေျပာသမွ်ကိုုနားေထာင္ရင္းနဲ႕ေပါ့…ဒီအခ်ိန္မွာအမတစ္ေယာက္ကကြမ္းထုုတ္စားပါတယ္…သူစားတဲ့ကြမ္းယာဟာအင္မတန္မွေမႊးလွပါတယ္…အဲဒါနဲ႕ဘာေတြပါသလဲလိုု႔ေမးေၾကည့္ေတာ့ကြမ္းသီးေတြကိုုအဖန္ဓါတ္ကုုန္ေအာင္ေရအရင္စိမ္သတဲ့..အဲဒီေနာက္မွာပါးပါးေလးေတြညွပ္ျပီးေနျပန္လွမ္းတယ္ဆိုုပဲ..ေနာက္ေတာ့ေဆးကိုုပ်ားရည္..သံပုုရာရည္တိုု႔နဲ႔နွပ္ျပီးေပါင္းတယ္တဲ့…ျပီးေတာ့အာေမႊးဆိုုတဲ့အမွဳန္႔ေလးေတြလည္းပါတယ္..ဖာလာေစ့အျခမ္းေလးလည္းပါတယ္…ဒီေတာ့ကာမမဝသုုန္လည္းစားၾကည့္ခ်င္လာတာေပါ့…ခါးသလားလိုု႔အဲ့ဒီအစ္မဆီကိုုေမးေတာ့ဆိမ့္ေနတာပဲဆိုုပဲ..ဒါနဲ႕မမဝသုုန္ကိုုလည္းတစ္ခုုေလာက္ေကၽြးပါလိုုေတာင္းစားလိုုက္တယ္…မမဝသုုန္စားရင္နဲနဲေတာ့မူးမယ္ထင္တယ္လိုု႔အဲဒီအစ္မကေတာ့ေျပာပါတယ္…မမဝသုုန္ကလည္းသူတိုု႔ေတာင္စားနိုုင္ေသးတာရပါတယ္ဆိုုျပီးေတာင္းစားလိုုက္တယ္…အစ္မၾကီးကလည္းေကၽြးရွာပါတယ္…


ရီေ၀ေ၀ကိုုယ့္ေခါင္းထဲမွာခ်ာခ်ာလည္ေနတယ္..ဆိုုတာထက္ကိုုပိုုဆိုုးလွပါတယ္..“အမေလး”တရေလာက္ေအာင္ကိုုမူးလွပါတယ္..စားျပီးမၾကာခင္မွာတင္ခ်ာခ်ာလည္လာပါတယ္…ေခါင္းငိုုက္စိုုက္က်ရေလာက္ေအာင္ကိုုမူးလွပါတယ္…ခ်ိဳျမျမဆိမ့္သက္သက္ေလးနဲ႕ေမႊးတဲ့အရသာေလးနဲ႔မွမလိုုက္ေအာင္ကိုုမူးတဲ့ေဝဒနာၾကီးကဆိုုး၀ါးလွေလျခင္းကြယ္…စားထားသမွ်လည္းအကုုန္အန္ရင္းေဒါင္ခ်ာစိုုင္းတယ္ဆိုုတာဒါမ်ိဳးေနမွာပဲဆိုုတဲ့အေတြးကေလးေတာင္ဝင္မိပါရဲ႕…အနွီအမၾကီးကေတာ့စိုုးရိမ္စရာမရွိေၾကာင္းေျပာျပီးေရတိုုက္ပါတယ္…သူတိုုက္တဲ့ေရေလးေသာက္ျပီးလူလည္း၃နာရီေလာက္ေမွာက္ေနေတာ့တာေပါ့…


ညေနအိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္တဲ့အထိလူကရီေဝေဝမူးေနာက္ေနာက္နဲ႕အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္…ေနာက္ရက္အထိအဆင္မေျပတဲ့ေဝဒနာၾကီးကိုုလည္းခံစားခဲ့ရပါတယ္…ထိုု႔ေနာက္..အဲသည္ေနာက္..ေနာက္ေနာင္အခါတိုု႔မွာမမဝသုုန္ဘယ္ေသာအခါမွကြမ္းမစားေတာ့ပါ…ေမႊးျမျမခ်ိဳဆိမ့္ဆိမ့္ကေလးကိုုနွစ္သက္ေပမယ့္လည္းမူးေနာက္လွတဲ့ေဝဒနာၾကီးကိုုေၾကာက္လွပါတယ္….သိုု႔ေသာ္လည္းရံဖန္ရံခါသူတိုု႔ဆီကကြမ္းသီးစိပ္ကေလးေတြေတာ့ေတာင္းစားပါေသးတယ္…စားလိုု႔ေကာင္းတာကိုုးေလ…


ယခင့္ယခင္..ဘိုုးေဘးဘီဘင္လက္ထက္ကတည္းကမမဝသုုန္တိုု႔ျမန္မာေတြကြမ္းကိုုဘာျဖစ္လိုု႔စားၾကတာလဲဆိုုတာကိုုခုုေတာ့မမဝသုုန္အနည္းငယ္နားလည္သလိုုရွိလာခဲ့ပါျပီ…




မမဝသုန္
11:14:14PM
07-02-2012
Tuesday(BNE)


8 comments:

ZT said...

ကြမ္းယာျမံဳ႕ရင္း ဖတ္ေနတာမို႕ ျပံဳးမိေသးတယ္။ :D

AH said...

ပထမဆံုးအၾကိမ္ ကြမ္းမူးသြားျခင္း :)

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ကြမ္းမူးတာ အရက္မူးတာထက္ဆုိးတယ္ေနာ္
ခံစားရခက္ခက္ၾကီးကုိမူးတာ
စမ္းဖူးတယ္

San San Htun said...

စန္းထြန္းကေတာ့ ကြမ္းသီးရယ္၊ စမုန္စပါးရယ္ ၾကိ ုက္တယ္...

ဒန္ ့ဒလြန္သီး said...

အဟိ..အိမ္ကေမာင္ေလးငယ္ငယ္ (၁)တန္းေက်ာင္းသားတုန္းက အေဖ၀ယ္စားေနက် ကြမ္းယာဆိုင္က ကြမ္းယာသြား၀ယ္တယ္..
ဆိုင္ကလူၾကီးကအေဖစားဖို ့လာ၀ယ္တာဘဲဆိုပီး
ကြမ္းစားေဆးေတြနဲ ့ ယာေပးလိုက္ပါေရာ။
သေကာင့္သား ဘာၿဖစ္သြားတယ္ထင္လဲ.သူ ့သူငယ္ခ်င္း
ယာကြတ္ဆိုတဲ့ ကုလားေလးက တြဲၿပီးအိမ္ၿပန္လာရတယ္။ (အရက္သမားမူးသလိုပံုစံနဲ ့) ရာဇ၀င္ဘဲ။
စကားမစပ္..ကြမ္းမူးရင္ အိမ္သာထဲမွာထိုင္ေနရတယ္တဲ့။
(ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိဘူး.ေနာက္ေၿပာၾကတာလဲၿဖစ္နိုင္တယ္..စမ္းၾကည့္ပါလား..ဟိဟိ)

...အလင္းစက္မ်ား said...

က်ေနာ္လည္း ေက်ာင္းတုန္းက ကြမ္း ၂ ႏွစ္ေလာက္ကို စြဲလန္းခဲ့ဘူးတယ္။ က်ေနာ္ စားတာေတာ့ သူမ်ားေတြ နဲ ့ သပ္မတူလွဘူး။ လူရာ၀င္ခ်င္လုိ ့ ပါးစပ္လွခ်င္လုိ ့ (အမွန္ေတာ့ အင္မတန္ ညစ္ပတ္ေစပါတယ္။) စားတာ မဟုတ္ပဲ။ 92 လို ့ ေခၚတဲ့ ေဆးတစ္မ်ဳိးရဲ့ ရွိန္းတိန္း ဖိန္းတိန္း အရသာကို ခံစားၿပီး ႀကိဳက္လို ့ပါ။ သိပ္ကို အႏၱရယ္မ်ားလွတဲ့ အက်င့္ဓေလ့ပါပဲ။

ႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္နဲ ့ကို ျပင္ဆင္သင့္တယ္လုိ ့ ယူပါမိပါတယ္ဗ်ာ။

Anonymous said...

ငယ္တုန္းကေတာ့ အေဖ့ကြမ္းအစ္ထဲက
ကြမ္းယာေတြစားဖူးတယ္ း)
ကြမ္းလည္းမူးဖူးတယ္။ဗမာေဆးနဲ႔ေတြ႔သြားလို႔ေလ း)


ခင္မင္လွ်က္
မိစံ

ဟန္ၾကည္ said...

တံတားဦးက ကြမ္းႏု၀ါ
ငျမာကေဆး
ကြမ္းသီးေတာင္ငူနဲ႔
ကိုင္းထံုးျဖဴ ျပည္ရွား
သာ၀ါးလို႔ေထြး...

ကုန္းေဘာင္ေခတ္က ေပၚခဲ့တဲ့ ကြမ္းကဗ်ာထင္ပါရဲ႕...အဲဒီေခတ္ကေတာ့ ရိုးရိုးပဲ ၀ါးၾကတာဆိုေတာ့လည္း ဒီဘက္ေခတ္ ကြမ္းစားေဆးေတြေလာက္ေတာ့ ဥပါဒ္မျဖစ္ဘူးထင္ပါရဲ႕...

မိန္းကေလးေတြလည္း ဒီဘက္ေခတ္မွာလို Revlon တို႔ ဘာတို႔ ဆိုတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြ မေပၚေသးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကေလးေတြ ေစြးေစြးနီေအာင္ ကြမ္း၀ါးၾကဆိုပဲ...

ျမန္မာဘုရင္ေတြလက္ထက္မွာလဲ မိဘုရားႀကီးက သူ႕အခ်စ္ဆံုးအပ်ဳိေတာ္ကို ကြမ္းဖတ္ေတာ္ ခြံ႕သတဲ့( သူ႕ပါးစပ္နဲ႔ ၀ါးၿပီးသားႀကီးကို ထုတ္ေကၽြးေတာ့ ခုေခတ္အျမင္နဲ႔ဆိုရင္ ရြံစရာႀကီးပ )

အမူးတကာ့ အမူးမွာေတာ့ ကြမ္းမူးတာက စံခ်ိန္တင္ပါပဲ...တစ္ခါတည္း ေခၽြးစီးေတြ ျပန္လာၿပီးေတာ့ ေနမထိ ထိုင္မသာကို ျဖစ္ပါေလေရာ...တစ္ခါတစ္ခါမ်ား ေနာက္ေဖးပါ သြားယူရတဲ့ အထိ...

က်န္းမာေရးအရ မေကာင္းသလို သန္႔ရွင္းေရးအရလည္း အဆင္မေျပမွန္းသိေပမယ့္လည္း ရိုးရာဆိုေတာ့လည္း ေျပာရအခက္သားကလား...