ေနြရဲ႕အညွိဳး
ဆထက္တိုုးယင္း
အင္းအိုုင္စိမ့္စမ္း
ေျခာက္ေသြ႕ခမ္းေအာင္
အမုုန္းမုုန္တိုုင္း ဆင္ခဲ့သည္ ...
ညွိဳးေလ်ာ္ေသြ႔ေျခာက္
ပင္ေျခေအာက္မွာ
ခက္မာအက္ကြဲ
ေျမဆိုုင္ခဲလည္း
မိုုးကိုုေမွ်ာ္၍ ေနခဲ့သည္ ....
အံုုးအင္ျမည္ေၾကြး
ဖားငယ္ေလးလည္း
မိုုးေျပးတစ္ေပါက္
သူလာေရာက္ဖိုု႔
သံကုုန္ဟစ္လိုု႔ ေခၚခဲ့သည္ ...
ငါလည္းအတူ
ေနြလုုိပူတဲ့
အမုုန္းရဲ႕မီး
ေတာက္ေလာင္ျငီးသည္
ျငိမ္းေအးမိုုးစက္ ေမွ်ာ္ခက္ျပီ ...
ပ်ိဳးယုဝသုန္
10:10:56 PM
27-10-2011
Thursday (BNE)
No comments:
Post a Comment