မ်ဥ္းၾကား နွင့္ ယာဥ္ေမာင္းမ်ား

မ်ဥ္းၾကား..။

မ်ဥ္းၾကားကိုု လမ္းမၾကီးတိုုင္းတြင္ ေတြ႕နိုုင္သည္။

ထုိမ်ဥ္းၾကားတိုု႔၏ အဝိပၺါယ္သည္ မည္ကဲ့သိုု႔ ရွိသည္ကိုု ကေလး၊ လူၾကီး မဟူ သိတတ္သည့္ အရြယ္မွစ၍ သိရွိၾကျပီးျဖစ္သည္။

အနက္ေရာင္ လမ္းမၾကီးမ်ားတြင္ အျဖဴေရာင္မ်ဥ္းမ်ားကိုု ကန္လန္႔ျဖတ္၍ ေရးဆြဲထားေသာ မ်ဥ္းမ်ားတြင္ အနက္အဓိပၺါယ္မ်ား၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ ဥပေဒသမ်ား ရွိျပီးျဖစ္သည္။ လွပေစရန္၊ ၾကည့္ေကာင္းေစရန္ အခ်ိန္ကုုန္ခံ၊ ဘဏၰာေငြ အကုုန္ခံ၍ ဆြဲထားျခင္းမ်ိဳး မဟုုတ္သည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။ မ်ဥ္းၾကားသည္ လုုပ္သားျပည္သူတိုု႔ လမ္းျဖတ္ကူးရာတြင္ ယာဥ္တိုုက္ျခင္းအႏၱရယ္မွ ကင္းရွင္းေစရန္ အဓိကအားျဖင့္ ရည္ရြယ္ထားပါသည္။

နိုုင္ငံတကာတြင္လည္း မ်ဥ္းၾကားေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိသည္။ အျဖဴ၊ အဝါ စသည္ျဖင့္ အေရာင္မ်ားသာ ကြဲျပားသြားေသာ္လည္း အဓိပၺါယ္မွာ အတူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။ မ်ဥ္းၾကားမွ လမ္းျဖတ္ကူးသူကိုု ယာဥ္ေမာင္းက ဦးစားေပးရသည္။ လမ္းျဖတ္ကူးသူကိုု ဆဲဆိုုရန္ အခြင့္ မရွိပါ။ ထိုု႔အျပင္ မ်ဥ္းၾကားမ် လမ္းျဖတ္ကူးလာသူနွင့္ ျပိဳင္၍ လမ္းလုုကာ ေမာင္းနွင့္ခြင့္လည္း မရွိပါ။

ကၽြန္မ ေရာက္ရွိေနေသာ နိုုင္ငံမွ  ယဥ္ေမာင္းေသာသူတိုု႔၏ ယဥ္ေမာင္းခြင့္ ကဒ္ျပားတြင္ အမွတ္ ၁၂ မွတ္ပါရွိျပီးျဖစ္သည္။ မ်ဥ္းၾကားတြင္ လူျဖတ္ကူးေနစဥ္ ရပ္တန္႔ကာ မေစာင့္ဆိုုင္းဘဲ လုု၍ ေမာင္းနွင္လွ်င္ ယာဥ္ေမာင္းလိုုင္စင္မွ ရွိေနျပီးေသာ အနွတ္ ၁၂ မွတ္ထဲမွ ၁ မွတ္ကိုု နုုတ္ယူသည္။ ထို ၁မွတ္သည္ ျပန္လည္း ရရွိရန္ နွစ္နွစ္တိတိ ေစာင့္ဆိုုင္းရသည္။ ထိုု႔အျပင္ စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္မွုုျဖင့္ ဒဏ္ေငြ  AU$150 ကိုုလည္း ေပးေဆာင္ရသည္။ ထိုု႔ေၾကာင့္ မ်ဥ္းၾကားမွ လမ္းျဖတ္သူးေနေသာ သူတိုု႔ကိုု ေတြ႔ရွိလွ်င္ ယာဥ္ေမာင္းတိုု႔သည္ သူတိုု႔အား ဦးစားေပးကာ သြားေစသည္။

လမ္းမထက္မွ စာသားမဲ့ စည္းမ်ဥ္းကိုု လိုုက္နာပါမ်ားေသာအခါ လူတိုု႔သည္ ေနာင္တြင္ စည္းကမ္းစည္းမ်ဥ္းအျဖစ္ မျမင္ၾကေတာ့ဘဲ မိမိ၏ ပင္ကိုယ္အသိစိတ္ျဖင့္ ရပ္တန္႔ေပးလာ ခဲ့ၾကသည္။ ဤသည္မွာ ေကာင္းမြန္ေသာ အခ်င္းအရာတစ္ခုု မဟုုတ္ပါသေလာ။

ကၽြန္မတိုု႔ျမန္မာနိုုင္ငံတြင္မူ ယဥ္ေမာင္းသူတိုု႔သည္ လူကူးမ်ဥ္းၾကားမွ လမ္းျဖတ္ကူးသူတိုု႔ကိုု ဦးစားေပးရမည့္အစား ဆဲဆိုု၍ပင္ သြားၾကေသးသည္။ မ်ဥ္းၾကားမွ လမ္းျဖတ္ကူးရန္ ကိုုပင္ ျဖတ္သြားေနေသာ ယာဥ္တိုု႔ကိုု ရွင္းသည္အထိ ေစာင့္ဆိုုင္း ရသည္။ အကယ္၍မ်ား ထိုုေနရာတြင္ ယာဥ္ထိန္းရဲ ရွိလွ်င္မူ ရပ္တန္႔ေပးၾကသည္။ စင္စစ္တြင္မူ ထိုုအေၾကာင္းအရာသည္ လူလူခ်င္း ေလးစားသမွဳမရွိျခင္းဟုု ျမင္မိပါသည္။ ကားစီးနိုုင္ေသာ သူမ်ား၊ ကားေမာင္းခြင့္ရေသာ သူမ်ားသည္ အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစာမ်ား မဟုုတ္သကဲ့သိုု႔ လမ္းေလ်ာက္ေနေသာ သူတုု႔ိမွာလည္း အထင္ေသးစရာ လူမ်ား မဟုုတ္ၾကပါ။ ထိုု႔အျပင္ အခ်ိဳ႕ေသာ အေနွးယာဥ္မ်ားသည္ မဝင္ရဆိုုေသာ လမ္းမ်ားကိုု ဝင္ျခင္း၊ လမ္းကိုု ေျပာင္းျပန္သြားျခင္းမ်ားကိုုလည္း ျပဳေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုုကဲ့သိုု႔ စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္၍ သြားျခင္းေၾကာင့္ ပိုုထြက္လာေသာ အခ်ိန္ ၅မိနစ္ မွ်သည္ မိမိတိုု႕၏ တန္ဖိုး မည္၍မည္မွ် က်ဆင္းသြားေစသည္ကိုု စဥ္းစားၾကည့္ၾကမည္ မထင္ပါ။  ယာဥ္ေမာင္းေသာ သူမ်ားသည္ လမ္းစည္းကမ္းမ်ားကိုု မသိနားမလည္ ေသာေၾကာင့္ မလိုုက္နာျခင္းေလာ၊ မလိုုက္နာလိုု၍ မလိုုက္နာျခင္းေလာ ဆိုုသည္ကိုု မိမိကိုုယ္မွ တစ္ပါး အျခားသူတိုု႔ မသိနိုုင္ပါ။

“စည္းကမ္းသည္ လူ၏ တန္ဖိုုးျဖစ္သည္” ၊ “စည္ကမ္းရွိမွ တိုုးတက္မည္” ဟုုေသာ ေဆာင္ပုုဒ္မ်ားကိုု ေနရာတိုုင္းတြင္ ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။ ထိုုစာလံုုးမ်ားသည္ ဤနိုုင္ငံတြင္ ေနထိုုင္ၾကေသာ ကၽြန္မတိုု႔ ျပည္သူလူထုုမ်ား လိုုက္နာေစလိုုေသာေၾကာင့္ ေရးသား ထားေသာ စာလံုုးမ်ား ျဖစ္သည္ကိုု သံသျဖစ္စရာ မရွိပါ။  တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ စည္းကမ္းလိုုက္နာမွုုသည္ မိမိတိုု႔ေနထိုုင္ေသာ နိုုင္ငံကိုု ေရွ႕သိုု႔ေရာက္ေအာင္ ဦးတည္ ေနသည္နွုုင့္တူပါသည္။  ကၽြန္မတိုု႔သည္ ျမင့္မားေသာ လူေနမွဳတြင္ ရွိေနသည္လား၊ နိမ့္က်သည့္လူေနမွဳတြင္ ရွိေနသည္လား ဆိုုသည္မွာ အျခားမည္သူနွင့္မွ် အျငင္းပြားရန္ မလိုုပါ။ မိမိကိုုယ္ မိမိ စည္းကမ္းမည္မွ်ရွိ၍ စည္းကမ္းမည္မွ် လိုုက္နာသနည္းကိုု ၾကည့္ကာ အေျဖထုုတ္နိုုင္ပါသည္။

ဤသိုု႔ ထင္သာျမင္သာေသာ ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္းကေလးကိုုမွ် မလိုုက္နာနိုုင္လွ်င္ မျမင္နိုုင္ေသာ၊ မိမိအသိစိတ္ျဖင့္ သိရွိရမည့္ျဖစ္ေသာ လူမွဳေရး စည္းကမ္းမ်ား၊ စည္းပြားေရး စည္းကမ္းမ်ား၊ ဘာသာေရး စည္းကမ္းမ်ား ဆိုုလွ်င္ ေစာင့္စည္းနိုုင္ရန္၊ လိုုက္နာနိုုင္ရန္ ပိုု၍ ခက္ခဲေပလိမ့္မည္။

အကြပ္ရွိေသာဖ်ာသည္ မယိမ္းမယိုုင္နွင့္ လြယ္လင့္တကူ မပ်က္စီးနိုုင္သကဲ့သိုု႔ ကၽြန္မတိုု႔ ေနထိုုင္က်င္လည္ေသာ ေနရာမ်ားတြင္  စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကိုု အကြပ္ကဲ့သိုု႔ ထားရွိေနနိုုင္မည္ဆိုုလွ်င္ ကၽြန္မတိုု႔၏ စိတ္ဓါတ္မ်ားသည္ လြယ္လင့္တကူ မယိမ္းယိုုင္ နိုုင္ဘဲ ေအာင္ျမင္ေသာ လွပေသာ အနာဂတ္ကာလမ်ားကိုု ေနာင္လာေနာက္သားမ်ား အတြက္ ဖန္တီးနိုုင္မည္မွာ ဧကန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ခ်မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းမ်ားသည္ လိုုက္နာရန္ မခက္ခဲပါ။ လိုုက္နာလိုုစိတ္ ရွိရန္သာ လိုုပါသည္။

ပ်ိဳးယုဝသုန္

11:12:36 PM

18-03-2013

Monday (YGN)