ေရႊေက်ာင္းေျပာင္ေျပာင္
ဝမ္းေခါင္ေခါင္မွာ
ေရာင္ျခည္ျဖိုုးျဖတ္
ေပၚဆီဟပ္၍
နားကပ္အေရာင္
သည္နားေျပာင္သည္
ကိုုယ္ေရာင္ဝါတိုု႔ မွိန္ခဲ့ခ်ိန္..။
လင္းမယ္မွၾကံ
ခြင့္မသန္ခဲ့
နံုုနဲ႔ၾကမၼာ
ဘယ္အရာေၾကာင့္
ဝဋ္မွာအျမဲ
ငါ့တြင္စြဲသည္။
ပဲ့တင္အသံ
ေရာင္ျပန္အလင္း
ရင္တြင္းဆႏၵ
မညီမွ်လည္း
ေလာကလူ႕ေဘာင္
ဤခန္းေဆာင္မွာ
က်ရာသရုုပ္ ေဆာင္ရသည္။
ပ်ိဳးယုဝသုုန္
7:15AM
17-09-2012
Monday (BNE)
7 comments:
ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ကို လာဖတ္သြားပါတယ္..။
ပဲ့တင္အသံ
ေရာင္ျပန္အလင္း
ရင္တြင္းဆႏၵ
မညီမွ်လည္း
ေလာကလူ႕ေဘာင္
ဤခန္းေဆာင္မွာ
က်ရာသရုုပ္ ေဆာင္ရသည္-------
ဒီအပိုဒ္ေလးကုိ အရမ္းသေဘာက်မိတယ္
ေရးထားတာမွန္လိုက္ေလ။ ဘဝဆန္ဆန္ဘဲ။
အားေပးသြားပါတယ္။
မမ၀သုန္က ကဗ်ာေ၇းအရမ္းေကာင္းတာပဲ အားက်ထွာ
ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြ မဖတ္ရတာ ၾကာေပါ့ ခရီးသြားေနလို႔ ဝသုန္ေရ။ အားေပးသြားတယ္ေနာ္ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
တခါတခါလဲ က်ရာ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ဖန္တီးထားတဲ့ ဘဝမ်ဳိးေလး သရုပ္ေဆာင္ခ်င္မိတယ္...
လင္းမယ္မွၾကံ
ခြင့္မသန္ခဲ့
နံုုနဲ႔ၾကမၼာ
ဘယ္အရာေၾကာင့္
ဝဋ္မွာအျမဲ
ငါ့တြင္စြဲသည္
ကဗ်ာေကာင္းေလးအားေပးသြားပါတယ္
Post a Comment