Monday 28 May 2012

ယၾတာမ်ား


ခ်စ္သူအနားမွာ
အေနၾကာေစေရး
ေနၾကာပြင့္ေလး လွဴဖူးတယ္။

ေကာင္းျခင္းေတြေပါင္း
သူခေညာင္းဖိုု႔
ေကာက္ညင္းေပါင္းလည္းလွဴဖူးတယ္။

ေဘးဘယာေပၚ
သူျဖတ္ေက်ာ္ေရး
ဘယာေၾကာ္ ဘုုရာမွာလွဴေသးတယ္။

တြက္ရခ်က္ရ
ဂမၻီရနဲ႕
ေဗဒဆရာလည္း မ်ားခဲ့တယ္။

ခုုေတာ့သူလည္း
ေနာက္လူတြဲလုုိ႔
ငါ့ပဲ ခ်န္ရစ္ထားခဲ့တယ္။

အယူကသည္း
ေရွးရိုုးစြဲမိုု႔
လက္တြဲေခၚဖိုု႕ ေၾကာက္သတဲ့ကြယ္။

ခုုေတာ့လည္းငါ
ယၾတာကိုု
မၾကာေခ်ေရး ေတြးခဲ့တယ္။

ေဗဒဆရာ
ေဟာတိုုင္းသာပ
လူ႔ေဘာင္သံုုးလ စြန္႔ခဲ့တယ္။

သံုုးလလည္းေစ့
ေနာက္တစ္ေန႔မွာ
ခ်စ္သူရွိရာ သြားခဲ့တယ္။

ဆရာညႊန္ၾကား
အေရာင္မ်ားလည္း
ဦးျပည္းကတုုံး နဲ႔ဆင္ခဲ့တယ္။

ေရာက္ရွိခဏ
မင္သက္ရသား
အသက္ရွဴမွားဖိုု႔ ျဖစ္ရတယ္။

မထူးတဲ့အဆံုုး
မ်က္နွာျပံဳးကာ
မဂၤလာဆြမ္းေလး စားခဲ့တယ္။ :P  :P




ပ်ိဳးယုဝသုန္
09:09:00 PM
28-05-2012
Monday (BNE)

3 comments:

မိုးသူ(ေတာင္ၾကီး) said...

ျဖစ္ရေလတယ္ ဂတံုးတံုးလိုက္တာကုိဗ်

ေနာက္ဆံုးမဂၤလာဆြမ္းေလးပဲစားလိုက္ရတယ္ေပါ့ေနာ္

မမ၀သုန္ ရဲ ့ ကုိယ္ေတြ ့ေလးလား ခင္ဗ်ာ

ဟီးဟီး ကဗ်ာက ေနာက္ဆံုးေရာက္ေတာ့မွ

ငိုရမလိုလို နဲ ့ရီခ်င္တယ္

ေၾသာ္ .......

ယၾတာမ်ားစြမ္းခ်က္ဗ်ာ

ခင္တဲ့

မိုးသူ(ေတာင္ၾကီး)

Cameron said...

ဟ ဟ ကဗ်ာေလးက ရယ္ရမလို ငိုရမလုိေလး...း)

ေကပိုး said...

အဲလို ကိစၥမ်ိဳးဆိုရင္ .. ဘယ္ေတာ့မွ ယၾတာ အားကိုးေတာ့၀ူး.. ေနာက္ပီး.. မမ၀သုန္ကိုလဲ တိုင္ပင္ေတာ့၀ူး.. ဒီကဗ်ာ ဖတ္လိုက္ရံုနဲ႕ သိသြားလို႔.. ဟီး