ဝွဲအစ္စ္ ပလပ္ေပါက္စ္

လန္ဒန္ျမိဳ႕သိုု႔ ျမန္မာေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ အလည္ေရာက္လာသည္ ..
အစစအရာရာအသံုုးစရိတ္ေစ်းၾကီးေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္ပိုုင္းအလုုပ္၀င္လုုပ္ရန္ သူဆံုုျဖတ္လိုုက္သည္..

ဟီသရိုုးေလဆိပ္ တာမီနယ္ ၄  ကားရပ္နားရာေနရာတြင္ သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းအျဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ အလုုပ္ရခဲ့သည္..
မနက္ေစာေစာ ေက်ာင္းသားေလး အလုုပ္စဆင္းသည္ ..
ဝတ္စုံျပည့္ဝတ္လ်က္ သန္႔ရွင္းေရးတြန္းလွည္းၾကီးကိုု တြန္းျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လုုပ္ငန္းကိုုစသည္ ..
ပြေနေသာအမွိဳက္မ်ား ကိုု ေကာက္ျပီးခ်ိန္ အျခားသန္႔ရွင္းေရးအလုုပ္မ်ားကိုုဆက္လက္လုုပ္ေဆာင္ရန္ ပလပ္ေပါက္ကိုု လိုုက္ရွာသည္ ..
ေကာင္ေလး ေခၽြးျပန္ေနသည္ .. ပလပ္ေပါက္ကိုု အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိရွာမေတြ႔ေသး ..
အလုုပ္မျပီးလ်င္ မန္ေနဂ်ာ ဆူမွာကိုု ေကာင္ေလးမလိုုလား ..
ေကာင္ေလးကံေကာင္းသြားသည္ ..  ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴးကိုု လွမ္းေတြ႔လိုုက္သည္..
ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴးထံမွ အကူအညီေတာင္းရန္ေကာင္ေလးဆံုုးျဖတ္လိုုက္သည္ ..
ခက္ျပီ .. ပလပ္ေပါက္လိုု အဂၤလိပ္ လိုုဘယ္လိုု ေခၚလဲဆိုုတာေကာင္ေလးေမ့သြားသည္ ..
ေကာင္ေလးစိတ္ကိုုတင္းလိုုက္သည္ .. ထိုု႔ေနာက္ ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴးနားကိုု ေလ်ာက္သြားသည္..
ေမာနင္းဆာ .. ေကာင္ေလးၾကီးၾကပ္ေရးမွဴးကိုုႏွဳတ္ဆက္လိုုက္သည္..
ေမာနင္း ဘြိဳင္း ... ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴး က ေကာင္ေလးကိုု ျပန္နွဳတ္ဆက္လိုုက္သည္ ..
ေကာင္ေလးအားတင္းျပီး ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴးကိုု ေမးလိုုက္သည္ ..
“ ဝွဲအစ္စ္ ပလပ္ေပါက္စ္ ..ဆာ .. .. ”