စာမ်က္နွာမ်ား အေၾကာင္း ( ၅ )

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေကာင္းကင္ဟာ အေရာင္အေသြးစံုတဲ့တိမ္တိုုက္ေတြနဲ႔ လွပေနတယ္။

မနက္ျဖန္ေတြ ရွိလာတဲ့ ပစၥဳပၺန္ကိုု ရရွိျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘဝဟာ ေနေပ်ာ္စရာျဖစ္လာတယ္။

စာၾကည့္စာပြဲလိုု႔ အမည္တပ္ထားေပမယ့္ တကယ္ၾကည့္ျဖစ္တာက စာမဟုုတ္ပဲ တိတ္တဆိတ္ေထာင္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုုတစ္ပံုု ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

သိဖိုု႔မလိုု ေျပာဖိုု႔မလိုုတဲ့ အေၾကာင္းအရာ အခ်ိဳ႕ရဲ႕အေနာက္မွာ သိေနျခင္းတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနျခင္းဟာ ကူးလူးဆက္သြယ္ေနတဲ့ စိတ္တံခါး ဖြင့္ထားလိုု႔ျဖစ္မယ္..။

တစ္ေနဝင္သြားတိုုင္း အားအင္အသစ္အခ်ိဳ႕ ရရွိလာခဲ့လိမ့္မယ္လိုု႔ ဘယ္တုုန္းကမွထင္မွတ္ေမွ်ာ္လင့္ မထားဖူးခဲ့ဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ မနက္ျဖန္ေတြကိုု လင္းလက္ေစသလားပဲ။

ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုုတာကေနအစျပဳလာတာမဟုုတ္လား။ ေအးစက္ေပမယ့္ ေႏြးေထြးတဲ့ေန႔ရက္ေတြျဖစ္လာလိမ့္မယ္လိုု႔ မထင္ဘူးလားဟင္။

ေန႔တာ အတိုုအရွည္ေတြထက္ နာရီေတြ တိုုမေနေစခ်င္တာက ျဖစ္ခ်င္မွဳ တစ္ခုုပါ။အခ်ိန္ဆိုုတာကိုု လိုုသလိုု ရပ္တန္႔နိုုင္၊ ေက်ာ္ျဖတ္နိုုင္ရင္ ေကာင္းမွာပဲလိုု႔ ေတြးမိတယ္။

တဆိတ္ ..

စကားမစပ္  မ်က္လံုုးမွိတ္ျပီးေခါင္းကိုုေမာ့ထားေပးပါ..။

ေနာက္ေက်ာဘက္က ပခံုုး .. ခဏေလာက္မွီအံုုးပါရေစ..။

ပ်ိဳးယုဝသုုန္